تقریباً همه کسانی را که نزدیک‌بینی یک تا ۱۲ دپویتر (یا همراه آسیتگماتیسم کمتر از ۵/۴ دیوپتر) دارند می‌توان با اطمینان زیاد درمان کرد. همان‌طور که گفته شد اگر نمره چشم بیش از این باشد، مقادیری از نزدیک‌بینی باقی می‌ماند اما اشخاص زیر باید از این‌کار اجتناب کنند:
۱) کسانی‌که قرنیه بسیار نازکی دارند.
۲) کسانی‌که یک چشمی هستند (بستگی به‌نظر چشم‌پزشک دارد).
۳) کسانی‌که در همین چشم یا چشم دیگر جداشدگی شبکیه داشته‌اند (به‌نظر چشم‌پزشک بستگی دارد).
۴) کسانی‌که در شبکیه‌شان سوراخ یا پارگی وجود دارد (اینها پس از لیزر شبکیه می‌توانند لیزیک کنند).
۵) کسانی‌که هنوز نمره چشمشان ثابت نشده و رو به زیاد شدن است.
۶) کسانی‌که قوز قرنیه (کراتوکونوس) دارند.
۷) کسانی‌که عفونت چشم یا کیسه اشکی دارند (پس از درمان مانعی ندارد).
۸) کسانی‌که دفاع بدنشان مختل است (کسانی‌که شیمی‌درمانی شده‌اند و یا کورتون مصرف می‌کنند).
۹) کسانی‌که دچار آب مروارید و یا لک قرنیه و یا آب‌سیاه هستند.
۱۰) کسانی‌که در معرض ضربات به‌صورت هستند مثل بوکس‌بازان (برای ورزشکاران دیگر محدودیتی وجود ندارد).
۱۱) سن کمتر از ۱۸ سال (به‌علت تغییرات احتمالی عیب انکساری)
۱۲) در دوران حاملگی
۱۳) کسانی‌که دچار خشکی و یا التهابات داخل چشمی هستند.
۱۴) کسانی‌که دچار دیابت هستند (به‌نظر چشم‌پزشک بستگی دارد).

دیدگاه ها ()