بسیاری از عفونت های بیمارستانی كه موجب مرگ و تحمیل هزینه های زیاد بر جامعه می شوند از راه تماس دست پرسنل منتقل می گردند. شیوع آنها با اقدامات پیشگیری كننده بهداشتی تا 30% كاهش می یابد. در این مطالعه به بررسی شیوع ناقلین و نوع میكروب های دست پرسنل و ارتباط میزان كاهش آنها با نوع ماده شوینده پرداخته شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه نوع و میزان میكروب های دست 72 نفر از پرسنل، قبل و بعد روی چهار گروه كه هر یك با یك نوع ماده شوینده دست خود را شستشوی داده بودند بررسی گردید (صابون جامد، صابون مایع و بتادین اسكراب هركدام 60 نفر و بتادین اسكراب به روش اتاق عمل 26 نفر) و نتایج میكروبیولوژیك نمونه گیری قبل و بعد شستشوی این افراد با هم مقایسه شدند. یافته ها: 87.5% افراد كشت مثبت داشتند. بیشترین میكروب های بدست آمده از دست پرسنل عبارت بودند از استاف اپیدرمیدیس (79.4%)، استاف اورئوس (42.9%)،. نوع میكروب ها با شغل رابطه ای نداشت. میزان كاهش كلنی كانت یا منفی شدن كشت دست ها بعد از شستشو با بتادین اسكراب بخش و بتادین اسكراب اتاق عمل بیشتر بود (هریك حدود 53 درصد) (P<0.05). همچنین در 30 نفر از افراد بعد از شستشو با مواد شوینده (صابون جامد، صابون مایع و بتادین اسكراب به روش اتاق عمل) دست های خود را خشك نموده و سپس نمونه گیری بعمل آمد كه میزان منفی شدن در گروه اول 40%، گروه دوم 50% و گروم سوم 90% بود. یازده نمونه كشت از شیرهای آب بخش های بعمل آمده كه همگی مثبت بودند (عمدتا با گرم منفی ها). نتیجه گیری و توصیه ها: میزان آلودگی میكروبی دست پرسنل با میزان 79% رقم بالایی را نشان می دهد. نوع ماده شوینده در میزان كاهش عفونت ها موثر هستند (مواد حاوی بتادین موثرترند). خشك كردن دست ها عامل مهمی در كاهش آلودگیهاست. همچنین شیرهای آب (با آلودگی میكروبی بالایی در حدود 100%) می توانند موجب انتقال میكروب ها و آلودگی مجدد دست پس از شستشو شوند. به همین دلایل تشویق و آموزش پرسنل به شستشوی صحیح و خشك كردن دست ها قبل از هر تماس با بیمار و فراهم كردن امكانات لازم و استفاده از شیرهای آب بدون دخالت دست (پدالی یا سنسوری) می توانند نقش مهمی در كاهش آلودگی های بیمارستانی داشته باشند.

منبع:مجله دانشكده پزشكی، دانشگاه علوم پزشكی تهران

1943 KB

دیدگاه ها ()